เกาะเสม็ด คงเป็นที่ที่อยู่ในความทรงจำของใครหลายๆคน และหนึ่งในนั้นก็คือ โต๋ว และก็คงเป็นที่ในฝันของใครอีกหลายๆ คนที่ ยังไม่เคยไป และชอบเที่ยวทะเล โต๋วเองได้มีโอกาสไปมา 2 ครั้ง แต่ทุกคนเชื่อมั้ยว่า ความทรงจำของครั้งแรกที่ไป โต๋วเองแทบจะจำอะไรไม่ได้เลย แต่ก็ยังจำได้นิดหน่อย อย่างน้อยก็จำได้ว่า มีใครไปบ้าง แล้วก็มีเรื่องราว อะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่รู้มั้ยว่าความทรงจำที่เกี่ยวกับการไปเที่ยวเกาะเสม็ดในครั้งที่สอง มันไม่มีเหลืออยู่เลย เมื่อวันนึง โต๋วได้มาเปิดรูปดูในคอมแล้วเห็นรูปโต๋วอยู่ที่เกาะเสม็ดกับเพื่อนๆ น้ำตา มันก็ไหลออกมาอย่างบอกไม่ถูก เพราะว่า โต๋วจำไม่ได้ว่าโต๋วเคยไปถ่ายรูปตรงนั้นกับเพื่อนๆ และเมื่อดูรูปไปเรื่อยๆ ก็ต้องตกใจอีกเมื่อเจอรูปเพื่อนสองสามคนที่โต๋วจำไม่ได้ว่าเคยไปเที่ยวด้วยกัน แต่ในรูปคือ โต๋วถ่ายรูปอยู่กับเพื่อนๆ หลักฐานมันคาตาเลย สิ่งที่วิ่งเข้ามาในหัวตอนนั้นคือ เกิดอะไรขึ้นกับความทรงจำของโต๋วเนี่ย มันเศร้าอย่างบอกไม่ถูกเลย ครับ มะเร็งต่อมน้ำเหลือง + เคมีบำบัด ทำให้ความทรงจำของโต๋วหายไปได้ด้วยหรือนี่ มันจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของโต๋วเลยหรือไงกัน ! ความทรงจำที่หายไป
โต๋วเริ่มใช้ชีวิตกับมะเร็งต่อมน้ำเหลืองไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตรวจพบเมื่อเกือบ 5 ปีที่แล้วปัจจุบัณโต๋วกำลังจะ 30 ตรวจพบเมื่อตอน 25 หลังวันเกิด 7 วัน และคุณหมอบอกว่า คุณเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ขั้นสุดท้าย และบอกกับญาติว่า โอกาสที่ โต๋วจะมีชีวิตรอดคือ 3%
โต๋วเริ่มให้เคมีบำบัดมาตั้งแต่ตอนนั้นวันนั้นเลย โดยที่หมอตัดสินใจให้ทันทีทั้งที่ยังไม่ได้เซ็นอะไรเลย ความจริงต้องมีการเซ็นยอมรับการรักษาก่อน แต่สิ่งที่หมอตัดสินใจเป็นสิ่งที่ดีมากและมีหมอน้อยคนที่กล้าทำอย่างนี้เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นคนที่รับผิดชอบคือหมอ แต่ถ้ามีการเซ็นยินยอมการรักษาแล้วเกิดอะไรขึ้นถือว่าเราซวยเองที่เป็นโรคนี้ แต่ที่โต๋วบอกว่าเป็นสิ่งาที่ดีมากที่หมอตัดสินใจให้ยาทันทีเพราะ วันนั้น โต๋วไม่สามารถหายใจได้อย่างเต็มปอดแล้ว มีอาการหอบ สาเหตุมาจาก ก้อนเนื้อมันขึ้นที่ผนังหน้าอกด้านในตัวเราจนทับปอดจนปอดมันไม่สามารถพองตัวเวลาเราหายใจเข้าได้ และหลังจากที่ทำการรักษา โต๋วตอบสนองต่อ เคมีบำบัดได้ดี จนทำให้ % การอยู่รอดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นที่น่าพอใจ จนรอดมาได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ มันไม่หาย นับจากวันนั้นมาถึงวันนี้ เราได้ทำการสู้รบกับมะเร็งต่อมน้ำเหลืองมาเป็นเวลา เกือบ 5 ปี ยังไม่มีวี่แววว่าจะหาย เริ่มท้อแล้วครับ เหนื่อยจริงๆ
สวัสดีครับ ผมนาย โต๋วเต๋
ก็ไม่มีอะไรมากครับ ก็แค่มีที่นี่ไว้บันทึกเรื่องราวต่างๆ ที่อยู่ในความทรงจำ หรือถ้าจะพูดจริงๆ ก็คือ แบ่งเบาภาระการจำ โดยการนำมาวางไว้ที่นี่ เมื่อลืมหรือคิดถึงก็จะได้เข้ามานั่งอ่าน และ นึกความทรงจำต่างๆ ที่เราอาจจะลืมไปแล้ว หรือ พยายามจะลืมมันแต่ลืมไม่ได้ และบางเรื่องไม่อยากจะจดจำแต่ดันจำได้ขึ้นใจ
โต๋วเต๋ เป็นผู้ชายคนนึงที่ฝัน อยากมีชีวิตที่ดีมีความสุขเหมือนกับคนอื่นๆ ทั่วไป และเมื่อ ผมเรียนจบ มีงานทำ มีแฟน ทุกอย่างก็ไปได้สวย จนเพื่อนๆ ในกลุ่มอิจฉาเลยก็ว่าได้ครับ แม้เราจะไม่ได้รวย แต่เราก็ไม่ได้อด และที่สำคัญที่สุดคือ เรามีความสุข
แต่ทุกอย่างก็แปลเปลี่ยนไป เมื่ออยู่มาวันนึงสิ่งนี้ได้เข้ามาพบปะกับผม และทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป พังพินาสไม่เป็นท่า และได้ทำให้ผมเสียใจเป็นอย่างมากเพราะไม่รู้ว่าจะอยู่ดูแลครอบครับ และคนที่ผมรักได้นานแค่ใหน สิ่งสิ่งนั้นคือ มะเร็งต่อมน้ำเหลือง
